Merhametin timsali dedenin torunları,
Fersah fersah geçtiler,inanın nemrutları.
Geride bıraktılar zalim fravunları,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
Haya edep kalmamış,dökülmüşler sokağa,
Özgürlük istiyorlar,sezeryanla kürtaja.
Hayvanlar bile kıymaz,karnındaki evlada,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
Hayatları hep isyan yüce rabbe dönmezler,
İsraf çıkmış ayyuka fakire hak vermezler.
Meyhaneden çıkmazlar,mabedlere girmezler,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
Anne baba sevgisi inan onlarda yoktur,
Anne baba daima onun üstünde yüktür.
Aile mefhumu yok bağlar ise çürüktür,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
Cehennem olmuş evi yönetemez evini,
Kaybetmiş insanlığı,yitirmiş değerini.
Baş kaldırmış rabbine,beğenmez dedesini,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
Yeleşmiş beyinlere müslümanlar gerici,
Karnındaki çocuğu öldüren ilerici.
Üç kıtaya hükmetmiş ecdadımsa gerici,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
Dilimize soktular bir çağdaşlık kavramı,
Osmanlı torunları oldu batı hayranı.
Bayramları unuttu,bayramsızlık bayramı,
Allahım ıslah eyle bu asi kullarını.
(10.06.2012)
Metin BeyazlıKayıt Tarihi : 10.6.2012 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!