Allahım Affet Şiiri - Atilla Durukan

emrin var aleme canlanın diye,
emrin var ademe çogalın diye.
havvalar yarattın,havva üstüne,
emrinle düştüm anne rahmine.
hatırlamam bilmem geçtigim uolu,
acıyı anam çekti zordu durumu.
emrin hak oldu geldi zamanı,
gözlerim dünyaya açtım seninle.
bir damla kandım, tutundum kana,
zamanla oluştum döndüm insana.
önce eti kemik, ruh verdin bu cana,
dogarken canımı adadım sana.
dönüşüm sanadır ALLAHIM sana
gözlerimin ilk ışıgı nuru cemalin
ilk titreyen dudakta ismiazamın.
titreyen yürekte aşkı nefesin
son perdemde ışıgım ol ALLAHIM.
bu fani dünyada,
bu dikenli yolda
insan azmanı bu canlılarla
rahmanı kesme, sevgini kesme,
sevginle sar beni doyur ALLAHIM
sana kulluk için geldikaleme,
faydalı olmak eşe dosta aleme.
haram katılmasın helal ekmege,
kelamı isminden mahrum etme ALLAHIM.
güc kuvvet verdin sen bu bedene,
rızkını derleyip toplasın diye.
helali yedirsin çocuga eş,e
haram lokmaları verme ALLAHIM.
bir çift ahu göze sevdalansınlar,
el ele veripte hep yaşasınlar.
bu dünyada iki iken hep çogalsınlar,
hayırlı çogalanlardan eyle ALLAHIM.
sevgin içimizde hep ulu akar,
senden doğar ve hep sana akar.
insan sevgisi ömürle solar,
mutlu sevgilerle kıl yüregimizi.
sırt sırta verdik biz yarenimizle,
zorlar aştık biz kan terimizle.
yüzümüz akıyla saf sevgimizle,
safsevginden mahrum etme ALLAHIM.