Allahım Şiiri - Osman Zeki Soyyiğit

Bana benden yakınsın, ellerinde kaderim
Senden geldim Allah'ım, yine sana dönerim!

Açık gizli herşeyi bilirsin ve görürsün
Dilersen yaşatırsın, dilersen öldürürsün

Komazsın hiç kimsenin ettiğini yanına
Kim karşı durabilir hükmüne, fermanına

Hidayet senden ancak; lütuf, kerem ve ihsan...
İnayetin olmazsa, ebet hüsranda insan

Merkezim merkez ettin; ne sağda, ne soldayım
Bahtiyar kullarına gösterdiğin yoldayım

Dünyamı aydınlatan bir ışık verdin bana
Yırtarım zulmetleri, koşarım senden yana

Ayağım sürçebilir; taş çarpar, sendelerim
Canımdan efzun tutar ışığımı, ellerim

Göğün, yerin nuruna; aydınlığa aşığım
Canım gitse gam değil, tek sönmesin ışığım

Gönül bahçemde açan güllerim tek solmasın
Senden başka bir hayâl gözlerime dolmasın

Yalvarırım, ilahi, söndürme kandilmi!
Cüda etme zikrinden bir an dahi dilimi

İclal, tazîm, tekbirle anayım seni her dem
Vuslatın kıl müyesser, aşığın kıldın madem