Çekemeyen insandan
Allah 'a sığınırım.
Gaddar, zorba adamdan
Allah 'a sığınırım.
Hırsım beni yenince,
Tek kötülük görünce,
Birinden incinince
Allah 'a sığınırım.
Herbir türlü yalandan,
Apaçık iftiradan,
Hırsızlıktan, talandan
Allah 'a sığınırım.
Direncim azaldıkça,
Hislerim yanıldıkça,
Yüreğim daraldıkça
Allah 'a sığınırım.
Uğradıkça kahıra,
Varmadıkça bahara,
Rastladıkça ağyara
Allah 'a sığınırım.
Görünce yoksulu aç,
Bir zavallı, bir muhtaç,
Eksik kalsa ihtiyaç
Allah 'a sığınırım.
Yıprandıkça bedenim,
Yaşardıkça gözlerim,
Titredikçe ellerim
Allah 'a sığınırım.
Ağlarım geceleri,
Düşünüp yüceleri,
Çözdükçe bilmeceyi
Allah 'a sığınırım.
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 247-248/412)
Kayıt Tarihi : 7.6.2004 17:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DUA ÇİÇEKLERİMİ YOLLUYORUM BAŞUCUNUZA EFENDİM....
Melekler ruhunuzdan öpsün...
Sabiha Rana.
TÜM YORUMLAR (2)