Allah Yar Şiiri - Derviş Celal Er Rühavi

"Üşüyor umutlarım!" dedi yaşlı adam.
İnsanlığı boran vurmuş, vicdanlar talan...
"Üstünü ört umutlarının, ayaz vurmasın!" dedim.
"Merak etme!" dedi, "Onları hüznüm ile örtmüşüm!"
"Neyi arzu ediyorsun?" dedim.
"Arzu etmemeyi!.." dedi.
“Kimi bekliyorsun?” dedim.
“Sevinçten ağlayacağım günü!..” dedi.
"Kötülük çoğaldı mı ne?" dedim.
"İyiler azaldı da ondandır!" dedi.
Dedim: "Hafız bu nasıl bir yaradır?"
Dedi: "Üzülme, dermanı yârdadır!"
"Neden ağlıyorsun?" dedim.
"İnsanlık gülsün diye..." dedi.
"Hep ağlar mısın?" dedim.
"Gülerek Allah'ı bulanı görmedim ki!" dedi.
"Ama tebessüm ediyorsun?" dedim.
"Hüzünlerimi örtüyorum!" dedi, "Kimseler üzülmesin diye..."
Dedim: "Bana bir nasihat et!"
Dedi: "İyi olmaya gayret et!"
“Dışarısı kar kış üşümüyor musun?’’ dedim.
“Kar, güvendiğin dağlara yağmadığı sürece güzeldir.” dedi.
Ve ekledi:
“Yağsa da sen umut türkülerini bırakma Hafız! Allah yâr...”