ALLAH Versin Diyebilseydim

Artık çok geç keşke,gençliğini yaşadığın.
Hayatını geçirdiğin yere git benden merhamet dilenme
Sana ALLAH versin diyebilseydim.
Çocuklarım hastalanırdı,ama sen yoktun.
Komşularımız yatişirdi imdadımıza.
Peki sen nerdeydin,kimleydin,kiminleydin?
O zamanlar korkradım senden,soramazdım,neden mi?
Çünki avazın çıktığı kadar bağırır, aklınca üsete çıkardın.
Ama yanılırdın eskiler ne demiş el arı,düşman koru.
El seyirden kaçmaz imiş.
Kimi geceler söz verirdin erken gelicem diye.
Çocuklarla özene bezene sofra kurar,seni beklerdik.
Ama ALLAH kahretsin,şu kol saatin gene durmuş mu ne?
Ben çocuklarımı doyurur,ama kendim aç yatardım.
Bazı geceler dışarıda hırçın esen rüzgarın sesinden korkardım.
Gizlice camdan bakar,ağaçları bile adam sanardım.
Çocuklarım uyumasın diye uydurur,uydurur ne masallar anlatırdım.
Ama minik bedenleri daha fazla dayanamaz yenik düşerdi uykuya.
Bense sabaha kadar seni beklerdim.
Gün ışıyınca gece adam sandığım parktaki ağaçları görür gülerdim.
Neyse hepsi geride kaldı geldi de yüreğimi deldide geçti.
Şimdi sabrın mükafatı üç pırıl,pırıl evladım benim.
Kaybımı sorarsanız? Evet En büyük kaybım.
Gençliğim,güzelliğim,gururum en önemlisi,? sağlığım.
Artık çok geç keşke bunları hiç çekmeseydim.
Hayatını yaşadığın yere git benden merhamet dilenme.
Sana ALLAH Versin diyebilseydim