Anneciğine feryat figan ettirtdin,
Bitip tükenmez ağıtlar yaktırdın,
Acımadın canından can kopardın,
Ana yüreği bu nasıl kıydın..
Babasına sıra bendeydi dedirtdin,
El kadar çocuktan medet umdurtdun,
Acımadın etten tırnak ayırdın,
Hiç yorulmaz mısın sen ölüm..
Kardeşlerin içine ateş akıttın,
Gözlerinde yaş kalmadı kuruttun,
Vazgeç artık yakarışlarını duymadın,
Bir gün olsun ara vermez misin sen ölüm..
Babam diye inledi küçücük kızı,
Kocam diye çırpındı en yakın arkadaşı,
Bitmez artık özlem sancısı,
Ne acımasız şeysin sen ölüm..
Kayıt Tarihi : 7.7.2008 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Kaplan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/07/allah-verir-allah-alir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!