Âlemi tahayyül etmeye kalktım
Baktım hayale sığmadı, bıraktım.
Uçsuz bucaksız koca bir kâinat
Orda sürüp gider binlerce hayat.
Kimi kuş ve böcek, kimi nebatat,
Sayılamayacak kadar hayvanat.
Ve onların rızkı… Saymakla bitmez
Bu sırrı çözmeye idrakler yetmez.
Sonra sema… Hudutsuz mavi dünya
Akıl sır mı erer güneşe, aya?
Birbirini takip eder mevsimler,
Asla şaşmaz sıra, şaşarsa eğer;
Şu koca âlemde hayat hep durur
Cümle hayvanat ölür, nebatat kurur.
Tatlar çeşit çeşit, âlem rengârenk
O’nun eseri bu muazzam ahenk.
Milyarlarca yıllık dünya nizamı,
Bir Sur’la gelecek bir gün encamı.
Âlem dipsiz kuyu, esrarı sonsuz
Bu girift bilmece çözülmez O’nsuz.
Bunları görüp de Allah’ı inkâr
Edende akıl ve izân ne arar?
O’nu hatırlatır dağ, taş, su, kar…
Her neye baktıysam mutlak Allah var.
KIR ÇİÇEĞİ/1998
Kayıt Tarihi : 2.8.2020 11:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!