Allah’tan korkmazlar sıkılmaz kuldan…

Hep elden alırlar peteği, balı…
Çiçek, meyve dolu budağı, dalı,
Başkasına anlat sen bu masalı...
İnsanlık geride para ve puldan;
Allah’tan korkmazlar sıkılmaz kuldan…

Yüzüne gülerek ardını oyar,
Yaşadığın günü, geceyi sayar,
Saat gibi işler mesleği ayar…
Sen kimsin çıkarır meleği yoldan;
Allah’tan korkmazlar sıkılmaz kuldan…

Zayıfı, yoksulu atarlar yardan,
Sade kendileri kanar pınardan,
Nasipleri yoktur şeref ve ardan…
Hep başta kalırlar sağdan ve soldan;
Allah’tan korkmazlar sıkılmaz kuldan…

Dil güzel konuşur, söyler hoş sözler,
Hazımsızlıktan yaş dökerken gözler,
Biraz daha rantı arzular, özler…
Renkleri çalarlar beyazdan, aldan;
Allah’tan korkmazlar sıkılmaz kuldan…