Belki ölürsem
geçer bu acı.
Yarı yolda yalnız kalmanın,
yüzüstü bırakılmanın sancısı…
Yola çıkaran sendin,
yolda bırakan da…
Dönüp arkasına bakmayan,
ardında enkaz bırakan da.
Hiç ardına bakmadan,
kapıyı aralık bile bırakmadan,
yalnızlığa terk ettin beni.
Hiç korkmadan,
hiç Allah’tan utanmadan.
Kayıt Tarihi : 16.7.2025 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!