Allah Sorar Şiiri - Sabiha Özbe

Evlatları oldu kendi boyunca
Saçları ağardı yarıdan bolca
Nur gibi yavrular naçar kalınca
Hızır yetiş feryadları duyunca

O birden yok yere bağırır kükrer
Çocuklar korkudan irkilir titrer
Ya evi dağıtır ya da ‘def ol’ der
Şeytan güler, melek beddua eder

Dengesi bozulmuş piskopat haylaz
Müslüman görünür o bir bi-namaz
Vicdan sinesine misafir olmaz
Ne olur söz dinle etme itiraz

Eşini hep küçük görür dışarda
Ne kelam konuşsa tıkar ağzında
O gözleri bacak göğüs avında
Helal eşi yoktur onun umrunda

Küllü münayiplik hepsi de vardır
Kalbi katıran hücresi dardır
Kıstırır köşeye küfürü kardır
Yaptığından utan Rabbime ardır

Utan be kendini ne sanıyorsun
Ya hidayet ya da helak olursun
Kimsesiz mi buldun ezip durursun
Ben erkeğim oğlum, der kudurursun

Yiğide yakışmaz böyle aptallık
Yiğitlik Ömer’den Hamza’dan kalık
Bak onları sevsen yapman çakallık
Sen olmuşsun acınacak bir varlık

Yeter ey Sabiha değmez üzülme
Ne söylesen inmez onun özüne
Rabbim bakmaz o mahşerde yüzüne
Fe sabrun cemil Bacım vurma dizine.