Allah sevgiden bir damla verince

YANDI BU GÖNLÜM
Allah sevgiden bir damla verince,
Mecnun çöl gezmiş,Ferhat dağ delermiş,
Cemali görsek,cennete girince,
Hasret yangını vuslatla sönermiş…

Gelmiş Adem ile Havva dan bu yana,
Allah aşkını kalbine koyana,
Sevgiyle sohbet güzel,anlayana,
Güneş ve ay sevgi için dönermiş…

Derviş aşka gelmiş.gezer divane,
Aşkın ateşine olmuş pervane,
Yemek içmek ne,dünyadan ona ne !
Dervişlikte yanmakta bir hünermiş…

Bağrı yanık kullar çeker ah u zar,
Kerem yollara düşmüş inler yâr yâr,
Kenan ilinde bir güzel Yusuf var,
Görenin yürek sancısı dinermiş…

Der ki,”mahzun olma Allah bizimle”,
Hesap kolay olur beyaz yazımla,
İnanmazdım,görmeseydim gözümle,
Örümcek ağına kuşlar konarmış…

Dinle sözümü,gafil olma yahu !
Cennet cehennem bizim için sahi!
Kalbimizde iman,zikrimiz Yâ Hû !
Gönüller Allah aşkıyla yanarmış…