Babam ölünce abim şoklar yaşadı,bunu ben anlamadım
Ailenin geçimi omuzlarıma bindi çok güçlü olmalıydım
Okumayı bıraktım dükkanda her şeyi feda edip kaldım
Şans bu ya af gelince tekrar gidip okula yeniden başladım
Şans mı kader mi ne dersen de yaralı aşık orada oldum
Canımı eşimi hayatımı orada okurken hemen yanımda buldum
Bir bakış fırlattıkı işte o zaman içime ılık ılık akan ateşle doldum
İşte aşk denen o kıvılcımı ok gibi yüreğime saplanmış gördüm
Herşey güzel her şey tatlı hayat benim için artık anlamlı
Hareket içime git gide derinleşerek usul usul dayandı
Belkide bizi mevlam işte o zamandan belli uyardı
Kader ya bu aşk birleşti,güçlendi uzadı kaybolmadı
Taki bu çekirdek ailenin nüfusu üç,dört ve beşe ulaştı
Çocukları için anne ve baba yemedi içmedi çokda rahattı
Okudular onlarda çok şükür rahata tam olarak kavuşacaktı
Nasip olmadı onların mürvetini görmek Allah onu yanına aldı
22.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 00:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okumam ve eşimle tanışmam herzamanki gibi ayrılık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!