İnsan babasından bu kadar mı nefret eder
Kanı canı olan oğlu ve kızı hiç evlenmediler
Çocukluklar büyürken hep ondan gizlendiler
Çünkü babası ve çevresi sürekli eziyet ettiler
İşte böyle yaşayan ve yaşımını sürdüren
İçinden çıkarmı hiç bu zulmü onlara çektiren
Dayı amca teyze fark edermi bu acıyı veren
Unutulmaz affedilmez bu dünyada o yaşarken
Satırlarda acı deyip geçeriz,yaşamak çok farklı
Her acının günü saati dakikası da ayrı dayanaklı
Bunu çeken yaşayan bilir içine akıttığı kanda saklı
Affeder mi bilmem ne ederse etsin her an o haklı
Çektiren özür dilemek için çocukları ararmış
Çocuklarda korku ve nefretmi dersin kaçarmış
Tesadüfen izlerini bulmuş çok ama çok yalvarmış
Bu işin çözümü her halde artık mahşere kalmış
Düşüne biliyormusun aklım almıyor bu verilen keder
İnsanoğlu yaşamında bir sürü hataları ile gezer
Ama sonunda hatasını anlayınca özür diler
Biz kabul edebiliriz ama çeken bu işe neder
İşte işin sırrı burda Allah neleri affeder
Bunu anlamak kolay Kuran'da tefsir eder
Sor soruştur o kul hakkıyla gelme yeter
Der sende ona göre geleceğine etiket ver
01.02.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İsmi bende olan bir arkadaşımın yaşamından bir bağ.ondan esinlendim

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!