Var gülşene ama dostum; akıllı ol, yanılma sakın!
Renge, kokuya, endâma sevdâlanarak yanma sakın!
Sadâkati ölç hele bir, edebi yokla, vefâ ara.
Gem vur kalbine, acele etme; yoksa düşersin nâra.
İyi düşün dostum; lâyık olanı sev aşka tâlipsen.
Çok acılar çekersin eğer yanlış çiçeği seçersen.
Sazlıklardan havalanan bir ördek gibi sesin
Ürkek şaşkın kararsız duyuyorum
Ve sen bir gökkuşağı kadar güzelsin
Rengarenk ve az sonra gidecek görüyorum
Ve ben yağmurlar altında bir yolcu
Islak yorgun tutkulu yürüyorum
Devamını Oku
Ürkek şaşkın kararsız duyuyorum
Ve sen bir gökkuşağı kadar güzelsin
Rengarenk ve az sonra gidecek görüyorum
Ve ben yağmurlar altında bir yolcu
Islak yorgun tutkulu yürüyorum
Yorumunuz benim açımdan gerçekten yararlı oldu. Diğer okuyucular açısından da öğretici olduğuna inanıyorum. Teşekkürler. Selâmlar.
"Aşk" , "Işk" kökünden türetilen bir tabir olup, mana olarak da, sevenin sevdiği kişiyi- tıpkı sarmaşığın kendisine payandalık yapan canlı ağaçlara yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir.
"Sevda", yeni dilde ve lisan-ı tıpta adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır ki, daha ziyada "Kara sevda" diye tesmiye edilir.
Hayırlı, meşru, fıtri, makul ve baki muhabbetler dilerim.
Yorumunuz benim açımdan gerçekten yararlı oldu. Diğer okuyucular açısından da öğretici olduğuna inanıyorum. Teşekkürler. Selâmlar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta