Bir gün allahın üvey kulu öz kulunu aramaya çıkmış yola,
Koşturmuş sağa sola, gördüğü tüm insanlara yalvarmış;
Bana allahın öz kulunu göstterin.
Üvey kullar başlamışlar bağırmaya;
Fetullah,Fetullah...
Onu işaret buyurmuş allah.
Bizler onun izindeyiz senide götürelim al feyiz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta