Gönülde fırtına tayfuna döndü,
Aşık oluyordum Allah korudu,
Gözlerim açıldı gerçeği gördü,
Göçüp gidiyordum Allah korudu.
Bir gecede bin kez adını andım,
Hayalin alevdi onunla yandım,
Toprak oldum her zulmüne dayandım,
Sana geliyordum Allah korudu.
Yıldızlara sordum dediler neden,
Bir senmisin ateşten gömleği giyen,
Dua aldım sanki bir dilenciden,
Yolunda ölüyordum Allah korudu.
Dostlarım şaşırdı garip halime,
Gömülmüştüm her gün daha derine,
Az kalmıştı senin gibi birine,
Vurulup yanmıştım Allah korudu.
İşte böyle idi baharım yazım,
İnsana böylesi bir ibret lazım,
Koç Ozan der gayrı çalmasın sazım,
Seni sevecektim Allah korudu.
Kayıt Tarihi : 27.6.2004 10:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/06/27/allah-korudu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!