Allah Kerim de!. - Garip Çoban

Aşık odur ki, yaratılmış her canlıyı organları bilir.
Allahım Kerim der b/aşk'a çeker hayata kürekleri.
Uyumuyor, acıkmıyor, konuşmuyor, uyanamıyor, duymuyor.
İnsan insanda!..
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

Bir akşam vaktiydi, parçalandığında düşlerin.
Titremişti yalnızlık pencereden baktığında.
Perdeler uçuşmuş suretlerden.
Bir el inmiş dualarla yüreğimizi yararak.
Bulutlar ağlamış insanın mutlu sandığı hallere.
Sen gitmişsin, güller açtığında.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

Ter mi akıyor saçlarından, uyandığında uykudan.
Desenli duygular seriliyor geceye.
Kaldırmaya gücü yetmiyor insanın insanı.
Ah deli yar, nasılda kazınmış gözlerin bahçemdeki güllere.
Bir gölge geçse uğur böceği gibi önümden.
Tüm dileklerimdeki dua uç uç böceğinin kanatlarında, sen sanıyorum.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

Açlığın mülteci yanı kuşatıyor bir çocuğun gözlerinde üşüyorum.
Rüzgarın iftar vaktinde söylediği bütün duaları alıp gidiyor kanayan yaralarım.
Ellerime bastırıyorum yüreğimi.
Gözlerinde gökyüzü son gidişiyle geliyor yıldız kabirbaşında.
Sana gelmeliyim diyorum, sana!..
Kavuşurken sevgiler olmuşsa.
Yeniden dönecektir aşk vurulmuş gökyüzündeki maviliklerine.
Şairler şiir yazdım sanır.
Şiir güzel s/öz sadakadır der, şaire!..
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

Suç bende mi?..
İnsandır, acılarını paylaşıp, sevinçlerine bulanamadı duadan b/aşk'a hiç kimse.
Gonca gülü hep solmuştur.
Sağır sobalar gibi için için yanar.
Ama ısıtamaz sevgi dolu bir sözcükle gönülde sultan ettiklerini.
Ben değil, cümle alem bilir bunu.
Anlatsa anlarım,konuşsa ben de konuşurum, ama anlatmaz!..
Kimse kirpiğine düşen g/özyaşının sırrını.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

Vallahi de ağlıyor billahi de, dünyaya sığmayıp taşanın hali.
Hemde kimsenin görmediği, duygularına hükümdar olan sümüğünü çeke çeke.
Bende bir merak, ama durup bekledim
Karlı dağlar arkasında gelmesini.
Beklemeyip de n'apacağım?..
Bir ara, çıkayım ben de şu dağbaşına, dedim.
Dedim ama ne dizimde derman, ne yürekte güç kalmış.
Dağdan inip de karşıma geçtiğinde sanki on beş yaş birden kocamıştı.
Yüzündeki çizgiler derinleşmiş, saçlarında aklar çoğalmıştı.
Bakakaldım, her yanını kurtların kemirdiği tahta merdiven olan hayata.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

O da bir garip kızdı gibiydi hani.
Beline değin inen simsiyah saçları, kıvrık kirpikleri.
Gönlüne ateş düşüren nefesiyle çevrili zeytin yeşil gözleri.
Yay gibi kaşları, gülünce insanın içini gıdıklayan çukur yanaklarıyla.
Hepimizin aklını başından alan, gönül köşkünde yar etmeyen.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

O da garip bir kız gibiydi hani.
Hiç kimseyi taktığı yoktu.
Divana durduğumuzda kabahati çoktu gördüğümüz.
Dilediğince her mevsim giyinir.
Sürer sürüştürürdü.
Bahçelerinde gezinirken en güzel kokusu sinerdi safrançiçeği gibi nefese.
İnsandır neye hasretse o Ceylan bakışa gönlünü koyardı.
İster ayıplayın, ister ayıplamayın.
Saçı başı ağarmış ben bile titreşimlere tutulurdum şems vakti.
O'nunla b/aşk'a bakışırdık.
Ben onsuz dünyayı neyleyim derdi Adem olan.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

Elini uzatsan yoksulun sofrasında buğusu tütmeyen ekmek gibi.
Dokunabilecekmişsin gibi ne bileyim, değişikti seni sevmem.
Dünyaya suskunluğum fakirin sofrasındaki kuşatılmış umutlar gibi ey yar!..
Önceleri, diğerleri gibi ben de uğraştım durdum kelimelerle şiir yazarım belki diye.
Rahmeti bol olana şems vakti bir Estağfirullah çektim.
Şakalar yaptım, kızdırmaya, dilini çözmeye çalıştım.
Sorular sordum!..
Dilsiz duvar oldum.
Yalnızca ters ters b/aktı, duvardaki çatlakların b/akışı.
Bir kabirbaşında kelime-i şehadet getirmem.
B/akışlarıyla bir korunak yaptı kendine aşk.
Sevgi, İyi saatte olsunlara mı karıştı ne?..

(Y.ed)