Takip ettiği hayatta kutlu Resulün izi,
Anasından izin, almış gelmiş Karani,
Göremeden Habibi ayrıldı işte hayatın gizi,
Uzak eller yurduymuş, duydum ora Yemani,
Hira mağarasından aleme nur doğunca,
Zulüm ile Resulü öz yurdunda boğunca,
Hak gelip de batılı tüm alemden kovunca,
Muhammed'e uymayan kalır böyle harami.
Cebralin diliyle Rabb'den gelen haber,
Hayatı okumayı bizlere etti haber,
Okuyup da Kur'anı sende gönle cila ver,
O aynada sır olsun Rabbimizin Celali.
Bildirmese Rabbimiz nasıl bilecektik,
Kalbimizdeki pasları ne ile silecektik,
Kapılmıştık dünyaya Hak nasıl görecektik,
Ahirette hak oldu nurlardan öte Cemali.
Kendimizden habersiz, O kulluğa seçmişte,
Bilinmezken alemde bize varlık vermişte,
Dünya odunda yanıp, şimdi çiğlik bitmişte,
Ruhunu teslim eden bulmuş o Kemali.
Şimdi o kutlu sözler yedi cihan dolaşır,
Samimiyet gösteren kulun dile bulaşır,
Habersiz kalmaz öyle, kim var ise ulaşır.
Bunlardır Allah sözü ancak bunlar kelami.
İSA YILDIRAN
İsa YıldıranKayıt Tarihi : 1.12.2015 17:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yıldıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/01/allah-kelami.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!