Ne kadar mutluydum gönül sarayıma aldığımda seni;
Dünyalar benim olmuştu, görmüyordum senden bir başkasını.
Her şey tozpembe bir haldeydi, ne acım kalmıştı ne kederim.
Kurumuştu sevgisizlikten, yalnızlıktan çağlayan göz pınarlarım.
Sağa sola saygı ve sevgi dolu gülüşler atıyordum.
Şaşırıyordu cümle âlem bu halimin nedenine!
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
sevgi insanı kahretmemeli yüreğine sağlık harika bir şiir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta