Herkesi, kendin gibi sanırsın.
Sevince, tam seversin.
Vazgeçilmezin olur, artık o senin.
Vefasızlığın, ihanetin koyu sisi,
Basmaya görsün yüreğini.
Ölüm, su bile olsa içilmezken,
Bardak dolusu, baldıran zehrini,
Bir an için, düşünmeden,
Bir solukta, içmek istersin.
Sonra; toparlanır, düşünürsün..
Son sözünü söylersin;
Kimin için öleceğim ben!
Hem gözümden, hem gönlümden,
Düştün sen.
Git başımdan, nereye istersen,
Seni de, sevgini de,
“Allah kahretsin”
İstanbul
21.10.2010
Kayıt Tarihi : 21.10.2010 16:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saadettin Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/21/allah-kahretsin-25.jpg)
hak edene sitem dolu çıglıklar maskeli yüzlere
tebrikler
tam puan saygılar sevgiyle
TÜM YORUMLAR (9)