Allah'ın Rasûlü Şiiri - Latif Batı

İnsanlık yaşarken cahiliye dönemini,
Karanlık sarmıştı bütün âlemi.
Zulümden inliyordu insanların her biri.
Bir güneş doğdu, aydınlattı her yeri:
Allah’ın Rasûlü, âlemlerin efendisi.

Bugün dünya eskisi gibi,
Yaşıyor en büyük cehaleti.
Medeniyet diye kandırıyorlar herkesi.
Yeniden gel, yeniden aydınlat bizi;
Allah’ın Rasulü, âlemlerin efendisi.

Küfür tek bir güç halinde,
Hareket ediyor hepsi birlikte.
Müslümanlar paramparça her yerde.
Gel bize, birleştir bizi nefesinle;
Allah’ın Rasûlü, âlemlerin efendisi.

Durmadan artıyor zulüm, günden güne;
İslâm ülkeleri döndü kan gölüne.
Benzedik suda yüzen saman çöpüne.
Gel de gör, bak neler oldu ümmetine?
Allah’ın Rasûlü, âlemlerin efendisi.

Yeter artık, bu zulüm canımıza tak etti!
Yapılan haksızlıklar bizi delirtti!
Oyuncak olduk kedi elinde fareler gibi!
Şifa için gel, tedavi et bizi;
Allah’ın Rasûlü, âlemlerin efendisi.

Kur’an elde, özü yok olup gitti.
Birlik kayboldu, gücümüz bitti.
Düşmanlar bizi paramparça etti.
Yeniden gel, birleştir ümmetini;
Allah’ın Rasûlü, âlemlerin efendisi.

Gel efendim, yine gel bize;
Yel gibi es, sel gibi ak içimize.
Işık olarak doğ kalbimize.
Yeniden bir güç aşıla hepimize;
Allah’ın Rasûlü, âlemlerin efendisi.