gök,
yeri sararken..
yer,
gökle sarılırken
MUTLUYDU...
arada bir
biz yaramazlık yapsak da...
ben,
yâri sararken...
yar,
benle sarılırken
MUTLUYDUK...
arada bir
birbirimize oyun bozanlık yapsak da...
yer
ve gök
ALLAH'IN emriyle...
yar
ve ben
SEVDANIN ateşiyle..
hep birlikteydik
ALLAH'IN İZNİYLE...
Fikret Turhan-Yalova,
29.05.2014
Kayıt Tarihi : 29.5.2014 22:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!