Allah'ın Hudutları Şiiri - Yaşar Saim Aslan

Eğer Merhamet üzerimize olmasaydı
Yüce sevgiler kalplerimize dolmasaydı.
Doğru nedir, yanlış nedir bilemezdik.
Arpa boyu misali yol bile gidemezdik.
Bilemezdik kimdir güç, kimdir Allah?
Seçemezdik en doğruyu vallah billah!
Yaşamda seçilirse kıblegah bir günaha
Sanılmasın o yol gider Yüce Allah’a.
Bilmeli bildiğini, kim söyledi de uydun?
Haberler gelmeden evvel de sen buydun.
Sana elinde emirler olan Nebiler seçildi,
Çemberin belli, sınırların eksiksiz çizildi.
Ne idiği belirsiz kaynaklara mı sarıldın?
Sapıklıktan medetle, doğruya mı darıldın?
Dizüstü çökerken kavimler, batarken yere
Güvendikleri Saltanatları bulamadan çare…
Kırmızı çizgileri vardı, sınırları zorladılar
Allah’ın seçtiğini birileri çıkıp, horladılar.
Hudutları vardı, Bunlar Allah’ın emriydi
Yasaklıysa bir şeyler sonu da belliydi.
Galebesiydi bazen gazabının merhametine,
Koparıyordu ruhunu, kapalıysa selametine.
Vahdeti bozmayın dendi, bu kesin huduttu.
Nuh kavmini bitiren gökte beliren bir buluttu.
Alemlerin Rabbini bırakıp, ilahlar edindiler,
Hüküm vaki oldu, ilah kim tam bildiler.
Kötüye bu kadar örnek varken elimizde,
Türbelerde işimiz ne, tarikatler neyimize…
Kur’an dendiğinde Muhammed’i bilmek gerek
Tanımak istiyorsan Muhammed, Kur’an demek.
Yüce Allah’ı gösteren o kadar çok ibre var ki;
Madde, maneviyatı aşıp Rabbine ulaşacak sanki.
Yüce Allah’ın hudutları var kesin bilesin,
Medet araman boşuna zaten çare içindesin.
Sana hiçbir fayda vermeyecek çaresiz yerde
Ne işin olur, ne işin var orada, o aciz bir türbe.
Acizden medet, sana kılavuz olur yine acize
Hakkın yok aşmaya bu hudutları haksız tacize..
Bilesin arkadaş, bu dünya yalnız ahirete tarla
Ne ekersen onu biçersin, ne eksik ne fazla.