Allah'ın Garibi Şiiri - Mucip Kına

Küçük kırmızı bir noktaydı ufukta İsa
Frençesko sonsuz bir heyecandı
Leo korkak ve kararsız bir kıvılcım
Çakmadan kararan hoyrat bir hayattı
Ve dar bir kapı idi kemiklerimiz

Yürümek belki Asis sokaklarında
Ney ve ufkun kırmızı sarhoşluğuyla
Yorgun ve anlamsız bir karşılaşmaydı tufanımız
İnsanoğlu gibi değilse de efkârımız
Leo ve Biz
Birer yorgun çelişkiyiz

Allah’ın Garibi hep çarmıhlarda üzgün
Darüsselam kapılarında taçsız krallar gibi
Galile Denizinin köpüklerinde birer su damlası
Cenaseret Çölü gibi kızgın
Birer kum zerresi gibi
Leo ve ben
Hep kaçak ve hep bezgin

Allah’ın garibiyiz hepimiz
Matta şahit değil buna
Margerata tövbekâr kadın belki bilir
Alnımızda secdemizin izleri
Meryem oğlu gibi genç yaşta, baba olmadan
Ve titretmeden denizleri
Avuçlarımızda kan ve çivi sertliğiyle
İsa, Frençesko, Leo ve Ben
İnsanlığın azizleri.