bir çiçek,
kokusunu alıp
kaçıp giden rüzgara
asla kızmazdı...
aksine
gözlerden önce
burunlarda açtırdığı için
rüzgara şükran duyardı...
bir çiçek,
balını alıp da
kovanına taşıyan arıya da
asla kızmazdı....
aksine
rüzgardan önce
döllemeyi becerdiği için
arıya şükran duyardı...
bir çiçek,
rengiyle şekliyle gözlerin
kokusuyla nefeslerin
meyvesiyle dillerin
ekilmesiyle de
emeğin ve ellerin
verdiğince de
ALLAH'IN HEDİYESİYDİ...
Fikret Turhan-Yalova,
03.05.2015
Kayıt Tarihi : 3.5.2015 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!