Bak ne çabuk değişiyor, sabit sandığın şeyler,
Senin baki sandığın, fenaya yuvarlanıyor.
Ah, gafildim o zaman! Bunu bilseydim eğer!
Tuttuğum fani dikenler, ellerim kanatıyor,
Bak ne çabuk değişiyor, sabit sandığın şeyler…
Yok, ama böyle olamaz bu dünyanın düzeni!
İnsan denilen aciz, buna asla katlanamaz…
Birisi olmalı mutlak, ezelî ve ebedî,
Gaflet altında akıl, çok fazla saklanamaz.
Yok, ama böyle olamaz bu dünyanın düzeni!
Dün var olan bugün yok, neye tutunacağım?
Sarhoş heyecanlar beni daha ne kadar oyalar?
Bir bir ölüp gidiyorlar, Allah’ım çıldıracağım!
Bir bir çekip gider oldu, Şirinler ve Leylalar…
Dün var olan bugün yok, neye tutunacağım?
Allah’ım, olmalısın Sen, mutlaka olmalısın.
Bir Baki bulunmalı ki, tutunmalı fenalar…
Her şey gitse de elden, Sen, Sen kalmalısın…
Bu eşsiz teselliyle sükût eder feryatlar…
Allah’ım olmalısın Sen, mutlaka olmalısın…
Ancak Sende biter, ancak Senle biter.
Vehimler, telaşlar, isyanlar…
Bu kalp öyle bir kap ki, ancak Seninle dolar…
Kayıt Tarihi : 18.8.2010 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!