Dünya başıma yıkılsa, dünya senin değil mi?
Başım altında kalsa, başım senin değil mi?
Gezegenler uçuşsa, kıyamet evvel kopsa...
Her yer yanıp tutuşsa, her yer senin değil mi?
Cümle musibet gelse, dostum düşmanım olsa...
Can bedenden kurtulsa, beden senin değil mi?
Ateş olsa şu cihan, ateşte yansa canan!
Su bulmasa susayan, ateş senin değil mi?
Neden nefret edeyim, neden isyan edeyim?
Fazlınla iftar edeyim, oruç senin değil mi?
Üstüme gelse herkes, lütfun göreyim bir kez.
Senle olsun her nefes, nefes senin değil mi?
Bilirim sahibim var, sahipsiz sanki ne var?
Olmuşsa sahibi yar, varlık benim değil mi?
Var ise intisabın, varlık da olur malın...
Hem kabuldür niyazın, niyaz ona değil mi?
Allah’ım iyi ki varsın, iyi ki kuluna yarsın...
Başka nerde barınsın, dünya mülkün değil mi?
Ahmet de bunu bilir, bundan ümit edinir...
Hem yılmaz, hep didinir; ecrim senden değil mi?
Kayıt Tarihi : 5.8.2010 22:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)