Vaha çölünde susuz da kalsam
Devemi kaybedip yayan da kalsam
Kurduğum yuvadan uzakta kalsam
Dönmem yolundan ALLAH’IM derim
Çileli bu yolda diken de batsa
İçerim şerbetinden yılan da kussa
Bilal gibi göğsüme kaya da konsa
Korkmam, üzülmem ALLAH’IM derim
Menzile yürürken dağlar da aşsam
Bülbül olup kartala hedef de olsam
Derviş gibi ocak ocak dolaşsam
Yanar kururum da ALLAH’IM derim
Aşk’ın yolunda maşuk da olsam
Mürşidin bastığı toprak da olsam
İlimin kapısında tokmak da olsam
Şükürler olsun ALLAH’IM derim
Kurttan kaçarken kuyuya düşsem
Kumaş gibi terzide tel tel dikilsem
Doğranıp, yağlanıp saçta da pişsem
Yaşatan, öldüren ALLAH’IM derim
İlyas GÜRDAL / Ocak 2018
Kayıt Tarihi : 10.4.2018 15:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!