Günahsız kul olmaz,affet Allahım.
Günah nedir bilmedim,cehaletten.,
Gerçekleri göremedim,affet Allahım
Hep uyudum,yeni uyandım gafletten,
Boşa harcandı,sayılı nefeslerim.
Gerçeklere hep kapalıydı gözlerim.
Mevsimler,olaylar,gözümü açamadı.
Yolun sonu göründü,boştur ellerim.
Bilemem Allah”ım ne olur sonum,
Hiç sermayem yok,bükülü boynum.
Rahmansın,Rahimsin affet Allah”ım.
İpine sarıldım, beni, Affet Allah”ım.
2003
Vehbiye Yersel
________________________________________
Kayıt Tarihi : 17.4.2013 00:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vehbiye Yersel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/17/allah-im-affet-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!