Bir kötü kadere tutsak eyleme,
Gelmişken şu dünya'ya bende yaşayım.
Diz çökmüş önünde secde ederken
Yalnızca,yalnızca bunu isterim.
Ellerimi havaya kaldırdığım an,
İçimde şeytanı öldürdüğüm an.
Beni şu dünyada güldür isterim.
Bir kötü kadere tutsak eyleme
Yalnızca,yalnızca bunu isterim.
Senki yüce rabbim,büyük Allahım,
Bir kötü kadere tutsak eyleme
Kul'unum, kölenim biricik tanrım
Yalnızca yalnızca bunu isterim.
Ellerim yalnızca sana açılsın,
Yalnızca sana secde edeyim.
Kulunum,kölenim biricik tanrım
Yalnızca,yalnızca bunu isterim.
Ellerim yalnızca sana açılsın,
Yalnızca sana secde edeyim.
Kimseye kul etme beni dünyada
Bir kötü kadere tutsak eyleme,
Yalnızca,yalnızca bunu isterim.
Ne zamanki düştüm çirkef yoluna,
Ne zamanki uydum şeytanoğluna
Ne zamanki secde etmem ben sana
Bir kötü kadere tutsak eyleme,
Beni işte o zaman öldür isterim.
Kayıt Tarihi : 1.5.2006 09:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
buda acizane bizimki
Arzularsın! ..
Dersini almayıp hậ ceden,
Elif, lậ m, mim gibi heceden,
Yola koyulmayıp geceden,
Rabb-ül Rahman’ı arzularsın.
Yönün döndürmeden kıbleye,
Tebarüz etmeden Kâbe’ye,
Kürekleri çekip haybeye,
Rabb-ül Rahman’ı arzularsın.
Nefsi kurtarmayıp mekirden,
Hakkı uzak durup zikirden,
Ders almadan Ebu Bekir’den,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Nefsinle Çıkmadan sefere,
Taşıdığın koca semere,
Bakmadan Hattab-ı Ömer’e,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Sen hilmi almadan Zinnûreyn’den,
Arınmadan gönül reynden,
Kurtulmadan hırs-ı hacereynden
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Sen örnek almadan Ali’yi
Şu, Hasan, Hüseyin, Veli’yi,
Tutmadan nefis denen deliyi,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Can yoluna canın vermeden,
Hak’ın gülerini dermeden,
Agâh olup sıra ermeden,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Cehle cihat açan dedenden,
Ayrılıp hak yola gidenden,
İstemeyip can-ı bedenden,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Nefsine çakmadan zikkeyi,
Görmeden Medine, Mekke’yi,
Sen tavaf etmeden Kâbe’yi
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Mevlana, Yunusa bakmadan,
Sevda olup gönle akmadan
Sen, şu bataklıktan çıkmadan
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Sen neylersin Şam’ı Bağdat’ı,
Bağdat’ı sulayan Fırat’ı,
Eline almadan beratı,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Gezip dursan Şam’ı, Tiflis’i,
Antep, Maraş, Konya, Bitlisi,
İplemeden Lâin İblis’i
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Divanı huzura durmadan,
Rukiye, secdeye varmadan,
Halim nasıl diye sormadan,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Mahbubun kapısın çalmadan,
Köşkün tapusunu almadan,
Ummanı deryaya dalmadan,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Sen çağıl çağıl çağlamadan,
Ol gece gündüz ağlamadan,
Hasretle sinen dağlamadan
Rabb-ül Rahman’ı arzularsın.
Yar yoluna turậ b olmadan,
Bir hayali serap olmadan,
Öz can, yanıp harap olmadan,
Rabb-ül Rahmanı arzularsın.
Bilal ÖZCAN
SİNAN BİÇER KAFİYE BUDALASI
TÜM YORUMLAR (3)