Allah'ım!. Şiiri - Seyfet Bozçalı

Günde beş vakit huzuruna vardık,
El açtık yalvardık affın bekledik.
Hem günah işledik, hem de terk ettik,
Hazreti Adem’in tövbesinden ver…

Hanımı ve oğlu inanmadılar,
Hak yolunda çağrıya uymadılar.
Tufan ile sulara gark oldular,
Hazreti Nuh’un direncini ver…

Putlar yapıp sonrada taparlardı,
Onlar için ibadet yaparlardı.
Batıl inançlara karşı çıkardı,
Hazreti İbrahim’in imanını ver…

Bile,bile kurban olmaya giden,
Rabbinin emrini başa taç eden,
Gözünü kıpmadan can feda eden,
Hazreti İsmail’in teslimiyetini ver…

Can paresi Yusuf’unu yitiren,
Ağlamaktan iki gözü kör olan,
Umutla bekleyip, Hakka sığınan,
Hazreti Yakup’un dirayetini ver…

Hıyaneti kardeşlerinden gördü,
Köle oldu iftiraya uğradı,
En sonunda Mısır’a Sultan oldu.
Hazreti Yusuf’un iffetini ver…

Rabbi onu imtihanla denedi,
Mal, serveti, çocukları yok oldu,
Hastalandı asla isyan etmedi,
Hazreti Eyyub’un sabırını ver…

Derdi veren sensin dermanda sende,
Çaresiz kulların çaresi sende.
Var ettiğin her şey mevcut Evrende,
Hazreti Lokman’ın hikmetini ver…

İmtihan için denize atılan,
Günlerce balığın karnında kalan,
Tövbe edip Rahmanına yalvaran,
Hazreti Yunus’un duasını ver…

Cümle Peygambere namaz kıldıran,
Rabbinin emriyle Miraç’a çıkan,
Ümmetine müjdeleriyle dönen,
Hazreti Muhammed’in Şefaatini ver…