Tövbe Şiiri - Nihat Tüzün

Hangi yola çıktıysam diz üstü kaldım,
Nereye dayandıysam altında kaldım,
Ben bu alış verişten payımı aldım
Anladım ki senden başka Allah’ım,
Yoktur selametli bir güzergâhım.

Neye el uzattıysam elimden oldum,
Kime bel bağladıysam hüzne gark oldum,
Her varışın sonunda saçımı yoldum.
Koşarak kapına geldim Allah’ım,
Var mı senden başka sağlam cenahım.

Gönlümü bir geçici yele bağladım,
Belki döner diye ümit bağladım,
Yandım katmer katmer günah bağladım
Şimdi gönül sahibinin Allah’ım,
Yoktur seni aşan büyük günahım.

Meşk olduğum yıldızlar sönerek battı,
Yaslandığım çınarlar sırayla yattı,
Tek ümidim arta kalan hayattı,
Hayat senin keremindir Allah’ım,
Bir tövbelik ver de kalmasın ahım.

Yerde uçan gölgeyi turna zannettim,
Ok torbamı alarak peşine gittim,
Hep boşluğa salladım oku tükettim
Gözüm beni yanıltıyor Allah’ım,
Bir bakış lütfet ki olsun felahım.

Üzerinde gezdiğim her zemin çökmüş,
Sırtımda gezdirdiğim çürük bir yükmüş,
Aklımı alan dünya bana büyükmüş.
Şimdi aklım emniyette Allah’ım
Sanki umut yüklü berrak sabahım.