Allah'ım Şiiri - Mehmet Koçyiğit

Ben aciz ben gunahkar bir kulum
Nedir bilmem ne olacak sonum
Gidişim gidiş değil küffara yolum
Kaybolmadan kendimi buldur Allah ım

Ben yanıldım sen kimseyi yanıltma
Hiçbir kulunu Hak yolundan şaşırtma
Senden başkasına el açıp yalvartma
Ne olur duamı kabul buyur Allah ım

Senin olan yerden seni çıkardım
Şeytana uydumda gaflete daldım
Kalübelada verdiğim sözü unuttum
Tövbe estagfurallah affet Allah ım

Şükürler olsun nasip ettin bu yolu
Hep mutlu et vesile kıldığın kulu
İlk defa gözlerim boyle dolu dolu
Bir daha yolundan ayırma Allah ım

Dediler bu yolun bir büyüğu vardır
Yolumuza aydınlık başımızın tacıdır
O yardır O candır gönlüne fermandır
Elhamdülillah gönulden inandım Allah ım

Huzuruna vardım oturdum önce
Yüreğim titredi bir an görünce
Kurbanım efendim o gül yüzüne
Vuruldum nuruna öldüm Allah ım

Mukaddimeyle başladım aldım dersimi
Bismallah deyip serdim nefsimi
Çektikçe akıttım kalbim zehrini
Denendim sınandım geçtim Allah ım

Bu yolda üç kural ilki muhabbet
Muhabbetin ardına gelir teslimiyet
Rabıtanla mürşidinin gönlünü fethet
O gönüle girmeyi nasip et Allah ım

Okundukça silsile yüreğim taşar
Saf saf melekler etrafın sarar
Halkayı zikirde rahmetin yağar
Bizede merhamet rahmet Allah ım

Namaz kılmayana namaz kıldırır
Günaha battıysan tutup kaldırır
Bu yol arşı alada miraç yaptırır
İnşallah bizede yaşat Allah ım

Elimden gelse de butun dünyaya
Bağırsam çağırsam burası bir rüya
Gösterişte insanlar her yeri riya
Bu gaflet perdesini yırttır Allah ım

Olursam ne mutlu bir kıtmir de ben
Bu kapının bu eşiğin bir tozu da ben
Öyle Kolay mı sefası cefa çekmeden
Sefası kalsın cefaya alıştır Allah ım