Bu şiir kendi kalemimden sana sevgili üç gündür gezmiyorum Sokaklarda başı boş sabaha kadar özlemiştir sokak köpekleri Beni ama ne yapalım tek özleyen onlar değil ki; buralarda havalar Biraz ısındı beni biliyorsun soğuk geceleri yağmurlu
sabahları seviyorum belkide yüreğimin bu zamana Kadar hiç Isınmadığından olsa gerek bu soğuk geceleri yağmurlu Sabahları Sevişim seni tanımadan önce hayatım o kadar
İyi gitmese de yine eve girdiğimde uyuyabiliyordum böyle sabaha Kadar çok kalkmıyordum mesela şimdi sabah
Ezanları okunuyor ve ben şimdi açtım ellerimi dua ediyorum Sana Umarım çok mutlu olur diye zaten başkada bir şey Gelmiyor Elimden artık ümit etmeyi bıraktım çünkü bırak mutluluğu ne Zaman bir şeylere ümit etsek hep kursağımızda Kaldı olmayan Sevinçlerimiz neyini bu kadar çok sevmiştim Görmediğim Gözlerini mi? tutmadığım ellerini mi? ben iki
Yıldır hiçbir anlam veremiyorum ama buna inancım tam
Çünkü yaralı kalpleri çıkarır mevla iki seven İnsanın karşısına
Oysaki sende beni sevmiştin çünkü sabahları etmezdin
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta