O bağışlayıcımız, cezalandırıcımız,
Dua kabul edenimiz, o yaratıcımız,
Yanına varıcımız, hakikî acıyıcımız,
Kâinat gibi âcize, ömür sağlayıcımız…
Kâinat aciz dedim, çünkü o yaratılmış,
Biz kulların emrinde, Rab’bim hatırlatılmış,
Biz ki düşünüyoruz belki o düşünmüyor,
Kullar düşünsün diye belki o yaratılmış…
Kâinat aciz ise biz kullar ne ederiz,
Az bir şey istenir ki, Rab’bi teke indirme,
Peygamberi dinleme, kulluğu bütünleme,
Hurafeyi dışlama, Rab’bi bir kabul etme…
Mütevazı olmalı hiç kibirlenmemeli,
Kâinatın Rab’bini, tevhitle tanımalı,
Varlığın tek varını, Rab’bini birlemeli,
Son nefesi vermeden, ALLÂH(c. c.) ’ı tanımalı…
(1996)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 14.10.2011 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!