Bâtıl hayat bıktırmış, artık usandırmıştı,
Hakikat apaydınlık, ruhum ALLÂH(c. c.) ’a açtı…
Baktım ki tevhit denen, Rab’bimin birliği var,
Yani kelimeyi tevhit, varıyor Rab’be kadar…
Bu kavram ki ruhumda hiç değişmeyecekti,
İnan ki yemin ettim o, hep bir bilinecekti…
(1996)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 9.9.2013 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!