Rufai Hazretleri, bir gün dikkati çekmiş,
Kesilmiş cübbesiyle, camiden gelir imiş...
Demişler cübben kesik, nerde bunun parçası?
Kedicik uyuyordu, getirttim bir makası…
Rahatı bozulmadı, cübbemde uyuyordu,
Ezana koştuğumu, kedicik bilmiyordu…
Kedicik uyanmamış, parçacığın üstünde,
Döndüğünde diktirmiş, yamalı bir biçimde…
Bu bir hayvan sevgisi, müminlerde böyledir,
Sevgi lâflarla değil, fedakârlık iledir…
ALLÂH(c. c.) hayvanları da bizler gibi yarattı,
Eziyeti men edip, her zulmü yasaklattı…
(2000)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.7.2012 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!