Allah Hayretinizi Artırsın

Peygamberimizin(S.A.V) bu duası beni her daim etkilemiştir:
'-Allah'ım hayretimi artır! '

Yeryüzü coğrafyasında şu son elli yıldır yaşananların en azından yarısına tanık olmuş biri olarak gördüğüm tüm manzaralar karşısında rahatlıkla söyleyebileceğim söz şu olsa gerek:'-hayret bir şey' Ama söyleyemiyorum.
sınırların birbirine girdiği yetmezmiş gibi, ilişkiler,cinsiyetler, hayatlar birbirine girdi. herkes her yerde ama hiçbir yerde de değil.
çocuk ölümleri, açlık, savaşlar kanıksadığımız şeyler artık. Çerez eşliğinde seyrediyoruz hepsini.
Bir şeylere tepki koymak ya da tavır almak için oturduğumuz yerden kalktığımız da oluyor ama tam doğrulacakkken yeni bir durum yeni bir olay var karşımızda şaşırıyoruz, eskisini unutup yenisine sinirlenmeye çalışıyoruz. Giderek sinirlerimizin boşaldığını ve artık bizi sinirlendirecek şeyler arar hale geldiğimizi görüyoruz.
evet gerçekte artık sinirlenemiyoruz, artık hiçbir şeye hayret edemediğimiz gibi...
biliyorum İlginç bulmayacağınızı biliyorum bu yazdıklarımı ben de buna hayret etmiyorum.
hayretsiz bir dünyanın ya da hayatın hayrı hakkında konuşulacak o kadar çok şey var ki ama nafile...
hayat, tüm akışkanlığı ile bizi alıp sürüklüyor, biz ise sürüklendiğimiz yerlerde, kıyda olup bitenlere bakarken bir otobüste aniden karşımıza çıkan bir olayı kaçırmak istememenin telaşesi ile kafamızı istemsizce arkaya yöneltmişken ani bir frenle ya da manevrayla gözlerimizi (yola) geleceğe yönlendirmek zorunda kalıyoruz.
her gün üstümüze büyük bir mucize olarak doğan gün veya evrendeki düzen, doğal harikalar, insan mucizesi ve hayatın doğurganlığı ve devinim vs. bize hiçbir şey hissettirmiyor. Duygusuzluk, veya hissizlik sarmış dört bir yanımızı tüm kollarıyla sımsıkı sarmış bir sarmaşık gibi kurtulamıyoruz. Zoraki acımalar, merhametler gülümsemeler ve şaşkınlıklarla karşılıyoruz her şeyi biraz sonra unutmak üzere...

Bir şairin en büyük sermayesidir hayret etmek, bir filozofun hareket kaynağıdır ve merakla birlikte katmerlenir, sonu hikmettir. Ama ne hayret ne de merak kaldı ikisi bir olup hikmeti de terkedip virane kaldılar hakikate...

Durumlar ve olaylar; kişiler ve hayatlar hakkında bilmek, görmek anlamak istediklerimiz bunlardan ibaret. Kısa süren bir şaşkınlık ama asla hayret değil.

soyların, ırkların birbirine katıştığı; melezliğin hükümranlığında bir dünyada artık hayret edilecek kültürel, antropolojik veya etnolojik nesnelerimiz de yok gibi kalan az kısmı için turizm endüstrisinin kar amaçlarına şükran borçluyuz.
Nesli tükenmekte olan sevdalar, dostluklar, akrabalık ilişkileri veya değerler korunma altına alınacak kadar kelaynak değil artık.
'-senin annen bir melekti yavrum' diyemeyecek babalar çocuklarına çünkü babaları belli değil, anneleri güzellik salonlarında...
insanlık tarihinin hiçbir döneminde insanlık, insani değerlere, özgürlüğe ve haklara bu kadar vurgu yapılmamışken ortaya çıkan manzara insanı şaşkına çevirtiyor ama asla hayret edilecek bir durum değil bu. Bir milletin diğer bir milleti işgalini, arkasına sığındığı özgürlük ve insan hakları gibi kalkanlar gerekçelendiriyor ise bu da hayret edilecek bir şey değil artık.
En masum gülücüklerin, sözlerin ve hoşgörülerin arkasından en faşizan bilinçaltları açığa vuruyor ve vuracak, artık buna da alışığız.
Futbolda, sinemada, müzik sektöründe vurgulandıkça insanilik erozyona uğruyor, kar etmiyor kimsede fair play söylemleri.
psikologların; '-çocuğunuza ilgiyle ve sevgiyle yaklaşın! ' önerileri gazete sayfalarının üçüncüsünde son buluyor.
'-oysa her şeyiyle ilgileniyordum! ' şaşkınlığı ile karşılanan bu sonuçlar şaşkınlıkla karşılanabilir ama hayretle değil...
saklambaç kültürüne ne demeli; herkeste bir çocukluk burukluğu, yarım bırakılmış bir yemeğin tadı damakta bırakan lezzetini tekrar arayış çabaları, yarım bırakılmış bir çocukluk hayıflığı vs...tüm bunların bize maliyeti; komplekslerimiz, ezikliğimiz, kaprislerimiz ve samimiyetsizliğimiz. Sonuç
'-Ben O'nu böyle bilmiyordum! ' ya da
'-Seni tanıyamamışım! ' ya da
'Sen böyle değildin! ya da
'Bu sen misin! ? vs.
tüm bunlara eklenecek daha çok şey var
şaşırtıcı ama asla hayret ettirici değil,
hayreti eksik kalana ne yazık