Allah görür,işitir..

Hz.Ömerle yolda,gittik Mekkeye,
Rastladık sahrada,büyük sürüye,
Hz.Ömer çobandan, koyun istedi,
Köleydi çobanı,satamam dedi.

Hz.Ömer ne var ki,dersin kurt yedi,
Çoban bunu Allah,soracak dedi,
Bunu duyan Ömer,çokca ağladı,
Sahibinden alıp da azatladı.

Söylediğin sözden,azatsın köle,
Ahirette inşallah,olursun böyle,
Bir gece Hz.Ömer,gezer şehirde,
Bir ses duyar ana,kız söyleşmede.

Anne-Kız kattın mı,suyu sütlere,
Kız-Olamaz yasak,duyar Halife.
Halife gecedir,nasıl duyar?
Anne Halife yok,ama Allah var!

Hz.Ömer duyunca,orda sesleri,
Girip eve kızı,ondan istedi,
Oğlu Abdullaha,aldı bu kızı,
Ondan doğdu kutlu,kutup yıldızı.

Allah bilir görür,duyar her şeyi,
Ona herşey ayan,olmaz ki gizli,
Karanlıkta görür,Hak karıncayı,
Her şey Onun ilmi,yok gizli saklı.

Münafık bakınır,sağa hem sola,
Görmeyince kimse,dalar günaha,
Hep insanı gözler,var mı diye,
Her şeyi bir gören, var ölesice.

01.01.2013//KIRIKKALE