Âşık olan, canı başı,
Verir Allah diye diye.
İçindeki benlik taşı,
Erir Allah diye diye.
Âlemlerle zikrederek,
Zikri dahi fikrederek,
Şükre bile şükrederek,
Ölür Allah diye diye.
Bağrı yanık, dilde közü,
Volkanlarla dolu özü,
Lavlar gibi her bir sözü,
Gelir Allah diye diye.
Aşk sarayı köşe bucak,
Her azası aşka uşak,
Hal diliyle “Enel-Hak”
Denir Allah diye diye.
Ayak kesilirse, bir baş,
Alın öper toprakla, taş,
Bala döner, ağılı aş,
Yenir Allah diye diye.
Âşık isen bre ahi,
Hak dilinden, dinle vahi,
Can özüne, sözü dahi,
Çevir Allah diye diye.
Yaralı sen; mabutları,
Haktan dönen Tağutlar’ı,
İçindeki tüm putları,
Devir Allah diye diye.
09.06.2011…Mustafa YARALI
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 10.6.2011 08:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!