Şu yolları belleri,
Allâh deyip geçmeli
Bağları bahçeleri,
Allâh deyip eşmeli
Gönüle (1) gül fidanı,
Allâh deyip dikmeli.
Ahiret tarlasını,
Allâh deyip ekmeli.
Dünyada tatlı aşı
Allâh deyip yutmalı
Gözlerden kanlı yaşı
Allâh deyip salmalı
Peygamberin nuruna
Allâh deyip akmalı
Hakk’ın ak divanına
Allâh deyip durmalı
Kayıt Tarihi : 2.1.2016 23:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
gül fidanı: mec. Peygamber aşkı. Gül denince akla S.A.HZ. Muhammed akıllara gelir. 1- her dörtlüğün birinciyle üçüncü; ikinciyle dördüncü mısraları kendi aralarında kafiyeli 2- dizilişlerine göre ÇAPRAZ UYAK kullanılmıştır. -a -c -b -d -a -c -b -d şeklinde 7’li hece ölçüsüyle duraksız yazıldı.
![Metin Falay](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/02/allah-deyip.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!