Allah Desin O Dilin Şiiri - Adem Uysal

Bak şu rüzgar, Allah diyor eserken,
Bir kez olsun, Allah desin o dilin.
Kainatta, herşey Onu anarken,
Niçin Allah demez, senin o dilin?

Bebek bile, Allah diyor ağlarken,
Gece gündüz, Allah desin o dilin.
Şu evrende, herşey Allah var derken,
Neden Allah demez, senin o dilin?

Bak şu çiçek, Allah diyor açarken,
Allah desin, hiç durmadan o dilin.
Allah diyor, kuş havada uçarken,
Allah Allah desin, senin o dilin.

Dünya bile, Allah diyor dönerken,
Niçin Allah demez, senin o dilin?
Bülbül Allah diyor, güle konarken,
Aralıksız Allah desin, senin o dilin.

Bak şu bulut, Allah diyor semadan,
Allaha dargın mı, senin o dilin,
Haberin yok mu, esma ül hüsnadan?
Allah'ı zikretsin, her an o dilin.

Ay ve güneş, Allah diyor doğarken,
Onlarla bir, Allah desin o dilin.
İlahi nur, karanlığı boğarken,
Her saniye, Allah desin o dilin.

Dost kalemlerden
-
Her ne yana baksam, yaradandan iz,
Saymak ne haddime, kalemim aciz,
Her bir nefeste „O“na muhtâcız,
Hâlıkta „O“, Mâlikte „O“, birde „O“.......Mecit Aktürk