Allah Dertsiz Koymasın Dost

Yandım deme olmadan kül,
Sevdim deme olmadan kul,
Bak kendine kendinden bul,
Allah dertsiz koymasın dost.

Yaşar iken öldüm deme,
Çare varken bittim deme,
Ben kendimden geçtim deme,
Allah dertsiz koymasın dost.

Çöle düşmeden göremezsin serabı,
Ellerin oldu mu başının tacı?
Dertsizi görürsen, haline acı.
Allah dertsiz koymasın dost.

Kaldım susuz, kurak toprak.
Yârim oldu kara toprak.
Hatıralar çaresiz bak.
Allah dertsiz koymasın dost.

Gurbetteyim, kaldım uzak.
Sevdiklerim bana yasak.
Elleri dost belledim bak.
Allah dertsiz koymasın dost.

Geçer bu da ağlama hiç.
Çık dağlara derdini biç.
Dertsiz insan gördün mü hiç?
Allah dertsiz koymasın dost.

Bu dünyada kalmaz tozun.
Aşk uğruna yorulduğun,
Şu dal mıydı tutunduğun?
Allah dertsiz koymasın dost.

Düştüğünde kalkmayı bil.
Derdine dert katmayı bil.
Sevmeyi bil, ölmeyi bil.
Allah dertsiz koymasın dost.

Geldiğinde zamanımız,
Okunacak son çağrımız.
Yanar iken şu bağrımız,
Allah dertsiz koymasın dost.

İyi güne aldanmadan,
Kötü güne altolmadan,
Bir rüzgarsın, unutmadan,
Allah dertsiz koymasın dost.

Söylenecek kalmadı söz.
Gel bu şiirin sırrını çöz.
Söyleyeceğim son ara söz.
Allah dertsiz koymasın dost.
Bu da geçer ağlama dost.