Rahat bırakırlar mı insanı?
Hep günaha zorlarlar beni,
Dokunmayın benim şu gönlüme;
Benim bu gönlüm ALLAH der ALLAH.
Nereye bakarsam vahşet,nereye bakarsam şehvet,
Bakmadan, görmeden istersen pas geç,
Değmeyin benim şu gözüme;
Benim bu gözüm ALLAH der ALLAH.
İnsan hiç ölü eti yer mi?
Dedikodu, gıybet neyin nesi,
Uğraşmayın benim şu kulağımla;
Benim bu kulağım ALLAH der ALLAH.
Göbek öyle büyümüş, yağlanmış,
İçki ve haram gıda lokmaymış,
Yanaşmayın benim şu mideme;
Benim bu midem ALLAH der ALLAH.
Akılsız başın cezasını çeker ayaklar,
Yanlış işin seni böyle sakatlar,
Uğraşmayın benim şu ayaklarımla;
Benim bu ayaklarım ALLAH der ALLAH.
Şeriatın hükmü hırsızlık yapan el kesilir,
Böyle olunca insan nasıl çalabilir,
Değmeyin benim şu ellerime;
Benim bu ellerim ALLAH der ALLAH.
Gül koklar dururum,
Gül kokular bulundururum,
Yanaşmayın benim şu burnuma;
Benim bu burnum ALLAH der ALLAH.
Dil yarası kolay kapanır mı?
Niçin zorlarsınız boş yere konuşur mu?
Uğraşmayın benim şu dilimle;
Benim bu dilim ALLAH der ALLAH.
Çamurdan olan bu beden,
Yaratan ruh verdi kendinden,
Dokunmayın benim şu bedenime;
Benim bu bedenim ALLAH der ALLAH.
RıZa BeRKaN GÜLER / Şubat 2000
Kayıt Tarihi : 21.1.2020 18:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!