Ben ki giderim miskinliğime
Hiç gönlüm varmaz bir işe
Ne oradayım ne burada arada
Hiç eremedim dünyada murada.
Hep sitem ettim şu dünyanın işine
Kimse ortak olmadı benim derdime
Kendimden yol buldum kalbime
Dinledim feryadını söyledim kaleme
Bu feryat sığmadı benim içime
Derya olup hançer vurdu benliğe
Bir ses hep çevirdi beni kendine
Kalbim sahibini istemiş bir kere..
Vakti gelmeden hiç varılır mı o kapıya
Kapıdan içeri girersin öyle bir zora
Çok eksikliğim var o rahmetin yanında
Acizim şaşakaldım ben onun yolunda..
Çağani der sakın kendine zulmetme
Kalem bile acizdir kapanır secdeye
Bu kadar çile hasret ne ki o rahmete
Sabret sen O ilaçtır her derde..
Kayıt Tarihi : 27.11.2013 20:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!