Allah Canunu Alsun Şiiri - Ali Kılıç Kakiz

Adamın biri, namaz kılmayı bilmeyen bir şahsa,
namazın ne şekil kılınacağını öğretmiş anlatmış.
Hayli bir süre geçtikten sonra,
arkadaşıyla camiye, Cuma namazı için gitmişler.
Maksat, camide de bir şeyler görür öğrenir diye..
İmamın sağ omzunun arkasında ki safta yerlerini almışlar.
Namaza durmuşlar, durmasına ama:
O adam nerden bilsin namazda konuşup konuşulmayacağını.
Aklına bir şey gelmiş ve ya ilişmiş,
illâ ki söyleyecek.
İnsanlara hayatın tüm şubelerin de musallat olan şeytan,
Allahın huzurunda duranların bile yakasını bırakmıyor.
Adam Demiş ki:
Haso habu kıldıhumuz namaz farz mudur, sunnet mudur?
Hafif sesle söylemeye çalışıyormuş ki saftakiler duymasınlar diye.
Arkadaşında bir ses seda çıkmamış bir daha tekrarlar,
bir daha tekrarlar, ayağıyla da ayağına dürtermiş ki söyletebilsin..
Gel gör ki arkadaşını konuşturamamış, fena da kızmış …
Demiş ki ona:
Ûlan haset adamun Allah canunu alsun.

İstanbul / 1998