Öfken dosta değil düşmana olsun,
Fakir yetim öksüz kalbinde dursun.
Allah demeyen gül sararsın solsun,
Allah bir dedikçe, güzelsin gönül.
Yol eğri olsun, sen yürümeyi bil,
Kafir yolunu, aklından çıkar sil.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta