Allah biliyor ya Şiiri - Tanju Çubukçu

Allah biliyor ya;
bazen kıskanıyorum şu İstanbul'u...
kahretsin, nasıl da sana benden daha yakın!
bazen oturup uzaktan seyrediyorum,
ikinizin oynaşmalarınızı.
gözüme sokar gibi onca sevişmeleriniz,
beni yok saymalarınız,
bir de bana nisbet yapar gibi;
şu kahkahalarınız yok mu?
yapmayın, öldürecek beni bir gün...
gerçi yeni değil bana düşmanlığı İstanbul'un,
ve kimse de bilmez bunu.
anamı diyorum;
önce doğurdu, doyurdu da üstelik,
sonra da öldürdü severken bu İstanbul...
zehirli bir sarmaşık gibi gönüllerde, sinsi!
şimdi de koynunda sen, korkuyorum!
aklım çıkıyor sana da bir zarar verecek diye...
ortadan ikiye yarılası,
iki yakası bir araya gelmeyesi diyeceğim.
belli, benden önce de çok canlar yakmış ki;
önce ortadan ikiye ayırmışlar, sonra da;
her bir parçasını yedi tepeye savurmuşlar...
var bir kuyruk acısı biliyorum,
ama derdi nedir benimle
işte onu hiç anlamıyorum...
ulan İstanbul sana diyorum dinle,
kaybedecek çok da bir şeyim kalmadı.
o yüzden dikkat et kendine,
sen de kork azabımdan diyorum artık...