Allah Aşkıyla Ağlarsan Şiiri - Zeki Günay

Saltanatın tahtına, nefsi deydirme kir sarar,
Nefis öyle bir şeydir ki? Şeytanla gözü boyar.
Kul nefsini öldürürse, nefis o zaman doyar,
Allah aşkıyla ağlarsan, o yaş nice taş yarar.

Al kalbini eline, deydir Allah'ı diline,
Öyle bir zikir çek ki? Aşkın sarılsın beynine.
Çıkarma orda kalsın ki? hep hatırlat kalbine,
Allah aşkıyla ağlarsan, o yaş nice taş yarar.

Kalbinin bir yanı sert bir yanı da yufka kalsın,
Nasibi olan kullar, gelip nasibini alsın.
Hakkı bilmek istermisin, onu aramak lazım,
Allah aşkıyla ağlarsan, o yaş nice taş yarar.

Nefsin gözünü kör et, o kör o körü göremez,
Nefsini kurt yemedikçe o gözde perde inmez.
Süleyman asan dururda öldüğünü cin bilmez,
Allah aşkıyla ağlarsan, o yaş nice taş yarar.

Kul Zeki aşkı anlatsa, sarmaşıklar saramaz,
Allah'ı bilen kul varsa, kul hakkına uğramaz.
Aşkla okursan Kuranı, zemzem bile duramaz,
Allah aşkıyla ağlarsan, o yaş nice taş yarar.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY